เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ฉันทำงานประจำในองค์กรใหญ่แห่งหนึ่งของไทย งานที่ทำเป็นงาน IT เราทำงานเป็นโครงการติดตั้งซอฟท์แวร์ระบบใหญ่ หน้าที่ของ Project Manager คือการทำงานตั้งแต่ต้นจนปิดโครงการ
เริ่มตั้งแต่ออกไปหาลูกค้า ไปหาความต้องการที่แท้จริงในการติดตั้งระบบคอมพิวเตอร์ วิเคราะห์ความต้องการ ออกแบบ วิเคราะห์เรื่องคน ทีม เวลา งบประมาณ เขียนโครงการ นำเสนอ จนลูกค้าซื้อ
พอได้งานก็ วางแผน ทำเรื่อง risk management เริ่มต้นโครงการ ดูแลงาน ดูแลทีม ประชุม ติดตามงาน การทำงานเป็นทีม ทั้งทีมงานเราและทีมลูกค้า ก็ใช้เวลาและพลังงานพอสมควรทีเดียว
โครงการแล้ว โครงการเล่า 8 ปีผ่านไป กับชีวิตที่มุ่งงาน แก้ปัญหาเรื่องคน แก้ปัญหาในงาน เพื่อทำงานให้สำเร็จ ออกบ้านไปทำงานแต่เช้ามือเพื่อหนีรถติด กลับบ้านดึกเพื่อทำงานให้เสร็จทันประชุม นำเสนอ ตอบลูกค้า บางวันกลับเช้าเพราะเป็นช่วงนำข้อมูลเข้าระบบใหม่ ชีวิตผ่านไปวันแล้ววันเล่า การทำงานหนัก ถึงขั้นที่เรียกว่า workaholic ยังคงดำเนินไปอย่างเมามัน
จนกระทั่งวันหนึ่ง ตื่นมาแล้วลุกไม่ขึ้น ปวดหลังไหล่ ปวดหัว ปวดหลัง ขยับตัวก็ปวดต้องไปหาหมอ สิ่งที่หมอบอกคือให้นอนพักเฉยๆ 3 วัน ไม่งั้นจะเป็นหนักกว่าเดิม อาจต้องผ่าตัด อาจลุกเดินไม่ได้อีกนาน … ความกลัวแล่นจับใจเลยตอนนั้น เห็นภาพตัวเองนอนติดเตียงลอยมาเลย
นึกๆ ดูแล้ว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ร่างกายมาส่งเสียงเตือน เค้ามาเตือนบ่อยมากให้หยุดใช้คอมบ้าง แบกคอมให้น้อยลง แต่สิ่งที่ฉันคิดคือ ฉันยังแข็งแรง งานยังไม่เสร็จเลย ต้องรับผิดชอบ สารพัด
ฉันหลงลืมร่างกาย จนเจ็บป่วยอยู่หลายครั้ง เงินที่มีอาจไม่คุ้ม ถ้าใช้ชีวิตไม่ได้ เริ่มมีคำถามสารพัด…
เรากำลังทำอะไรกับตัวเองอยู่?
นี่ใช่โลกของคนอายุ 50 หรือไม่?
สารพัดเสียงเตือนประดังประเดเข้ามา เมื่อเราเริ่มรับฟัง
ในที่สุด ฉันก็ลาออกจากงานประจำที่รัก และเดินทางชีวิตเส้นใหม่ ถนนชีวิตที่ทำให้วันนี้ กว่า 10 ปีแล้ว ยังไม่เคยเข้าโรงพยาบาลด้วยสาเหตุของการใช้ร่างกายหนักเกินไปอีกเลย
แล้วคุณหล่ะ…
มีเสียงเตือนเรื่องสุขภาพบ้างมั้ย?
วันนี้ ร่างกายคุณเป็นอย่างไร ยังคงฟิต กระฉับกระเฉงมั้ย?
คุณยังคงมีพละกำลัง ทำงานบ้าง ทำกิจกรรมบ้าง ออกเดินทางท่องเที่ยวบ้างมั้ย?
น้ำหนักคุณเป็นอย่างไร?
อาหารการกินประจำวัน เรียกว่า Healthy Food หรือไม่?
วันนี้ … คุณพอใจกับสุขภาพ ร่างกาย อาหารการกินมากน้อยแค่ไหน?
ได้เวลากลับมาดูแลสุขภาพกัน เพื่อให้เราทำงาน และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เชื่อเถอะว่า You are what you eat!
เพราะว่าต้นทุนที่สำคัญของคนเราคือ ร่างกาย
เพราะว่าสุขภาพที่ดีเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนปรารถนา และบางครั้งเราก็ลืมเรื่องสำคัญนี้ไป
5 ก.ค. 2563
——————————-
เกี่ยวกับผู้เขียน: อ้อม ทัศนีย์ จารุสมบัติ, PCC โค้ชที่เดินบนเส้นทางชีวิตที่ใช่! เติบโตกับการสนับสนุนให้ผู้คนทำ Life Visioning ออกแบบ และ ใช้ชีวิตที่ใช่! ในแบบของตนเอง
ปัจจุบันเป็น Executive Coach, Facilitative Coach สนับสนุนผู้นำให้ใช้ People Skills หรือ Soft Skills เช่น Coaching, Facilitation, Conversation, Dialogue, Feedback, Recognition สร้างวัฒนธรรมองค์กรแห่งการอยู่ร่วม อยู่อย่างมีความหมาย
ติดต่อ:
Website: www.couragetocoach.net
Facebook: Tasanee Jarusombuti
LinkedIn: Tasanee Jarusombuti
Facebook Page: Courage to Coach
Official Line @couragetocoach
Email: couragetocoach@gmail.com
Tel: 086-165-6993
#CoachAom #CouragetoCoach
#LifeMastery #LifeVisioning
#ชีวิตที่ใช่
